Gesprekken in mijn kathedraal. Deel 1
Ik zit alleen in mijn kathedraal. In de grote, lege ruimte hangen ronde kroonluchters. De kaarsen branden. De vlammen lijken stil te staan. Er is geen enkele beweging in de ruimte. Door de hoge glas-in-loodramen valt een prachtig veelkleurig licht, dat mozaïekvormen tekent op de
Wafmuziek
‘Zijn jullie wakker?’ vraag ik. Ik heb twee kleinkinderen te logeren. Het is 7.00 uur. ‘Ja’, zegt de oudste met nog wat slaap in zijn stem. Hij rekt zich uit en gaat op zijn buik liggen. De jongste gaat rechtop zitten. ‘Maar oma, ik vind jullie wafmuziek ni
Angst voor het slapen
Mijn kleinkinderen komen logeren. Ergens anders slapen dan thuis, dat is voor kinderen vooral spannend als het avond wordt. Als ze net onder de dekens liggen, gaat de jongste plots weer rechtop zitten en zegt: ‘Oma, ik ben bang.’ ‘Ik ook’, vult de ander aan. Ik laat
De Kathedraal
‘Er zijn kinderen bij wie de vraag zich opdringt of zij beter af zouden zijn als enig kind of juist in een bruisend gezin met broers en zussen. Dit zijn kinderen met een innerlijke wereld als een kathedraal, wiens akoestiek elke klank van hun ziel versterkt en verrijkt. S
