Moeder voor Moeders.

Lieve Moeders,

Ik wil gewoon even praten over het moederschap. Als een moeder voor moeders.

Niet omdat ik het weet, maar gewoon om je een hart onder de riem te steken. Omdat ik weet dat je een fantastische moeder bent, met zóveel liefde voor je kind én…………….dat jij het ook af en toe niet weet.

Ik wist ook zóveel niet. En nu ik terugkijk naar de moeder die ik was, en nu nog steeds ben, zie ik wat het leven mij als moeder gebracht heeft. Zóveel inzichten.

Ik heb zóveel meer liefde, voor alles dat ik eerst niet wist, en nu als ervaren moeder bewust ben. Ik gun jou als moeder vertrouwen te hebben in jezelf.

Ook als je het effe niet weet. Dat ‘niet weten’ daagt jou namelijk uit om te gaan onderzoeken, waardoor je het opeens wel weet.

Zo groei jij samen met jouw kind. Jouw kind daagt jou uit om op onderzoek uit te gaan. Om te onderzoeken wat bij jou, als unieke moeder, past. Waar jij je goed bij voelt, als moeder.

Jouw kind heeft niet voor niets jou specifiek uitgekozen. Omdat jij, DAT in jou hebt waar jouw unieke kind jou voor heeft uitgekozen als moeder.

Samen zijn jullie op weg. Jij mag het op jouw manier gaan doen. Met al jouw ervaringen die jij als kind ervaren hebt bij jouw eigen moeder.

Natuurlijk heeft jouw eigen moeder haar beperkingen gehad als moeder. Beperkingen waar jij mee te dealen had. Zo heeft zij dat ook weer gehad met haar moeder. Die beperkingen, die jij ervoer als kind, mag jij nu onderzoeken, om daar verandering in te brengen in de opvoeding met jouw kind. Hoe groot kan liefde zijn? Jij die dit anders wilt doen naar jouw kind. Chapeau daarvoor. Maar ben je bewust dat jij dan eerst, het wondje van ‘dealen mee’, dat jij in je draagt, mag gaan aankijken en het zelf mag gaan genezen. Door te gaan voelen, ‘wat had ik als kind daar graag van mijn moeder willen hebben’. Als jij dat weet, dan mag en kun jij je dat zelf gaan leren geven. Jij mag jouw innerlijk kind omarmen en haar DAT geven wat zij graag van haar moeder gehad zou willen hebben. Zo genees jij jouw wondje. Als jij jezelf dit kunt geven, dan kun jij dit ook jouw zoon of dochter geven. Zo herhaal jij dat, waar jouw moeder in beperkt was, niet naar jouw kind. Hiermee heel jij jezelf en jouw moeder indirect.

Lieverd schrik niet van de wondjes die jij hebt, maar omarm ze omdat er een goudstuk in opgeslagen zit. De pijn of frustratie is bedoeld om jou wakker te maken en het aan te kijken. Om vervolgens het te genezen door jezelf te geven waar jij toen behoefte aan had.

Ik heb ongelooflijk veel wondjes in mezelf tijdens mijn moederschap mogen genezen. En o, wat heb ik soms hartverscheurend gehuild. Gehuild omdat ik niet gehoord werd. Omdat ik niet begrepen werd. En o, wat kwam het vaak terug. Dacht ik er klaar mee te zijn, kwam weken of maanden later de volgende laag. Ik dacht, ‘leer ik het dan nooit’. Toen kreeg ik het inzicht dat het genezen, stap voor stap ging. Steeds kreeg ik een dieper inzicht en mocht ik dát weer leren leven naar mezelf en van daaruit naar mijn kinderen. Ik zag wel daardoor, dat ik vanuit liefde kon blijven naar mijn kinderen. Voelde ik machteloosheid, dan sprak ik dit naar hen uit. Zij vonden dit de gewoonste zaak van de wereld. Ik hoefde het niet gelijk te weten of te kunnen. Ik zei dan, ‘oeps, hier moet ik over denken. Ik weet het nu effe niet. Ik kom erop terug’. Ik voelde dat ik er ook mocht zijn. Ik gaf mezelf die ruimte. Ik hoefde het niet gelijk te weten. Ik was ook lerende. Er zijn geen boeken geschreven over hoe ik, met mijn specifieke zijn, mijn moederschap het beste vanuit liefde kon leven. Nee, mijn moederschap leert mij dit in relatie tot mijn kind. En ieder kind daagde mij op unieke wijze uit. Ik heb vier kinderen. Wat kreeg ik bewondering voor mijn tante die negen kinderen had. Negen verschillende wezentjes, die ieder verschillende aandachtvormen vroegen. Zouden die zich gehoord hebben gevoeld? Het leven leert mij dat iedereen ‘het zich niet gehoord voelen’ kent. Dat is ook de uitdaging waar jij en ik als moeder voor staan. Leren onszelf te horen, dan kunnen we ook luisteren naar ons kind. Luisteren betekent, je bewust afstemmen op dát wat jouw kind duidelijk wilt maken. Luister verder dan je oren. Luister naar de intentie van jouw kind. Het kind heeft nog geen woorden voor dat wat er in hem of haar omgaat. Het heeft nog geen woorden waarmee het zijn of haar gevoelens duidelijk kan maken. Net zoals jij dat als kind niet had. Leer daarom eerst te luisteren naar jouw eigen gevoel. Probeer dat te verwoorden, zodat jij leert om gehoord te worden. Luister er zelf goed naar als je het uitspreekt en word je dan bewust van jouw boodschap. Neem zelf die boodschap serieus en handel er dan vervolgens zelf naar. Laat niet de buitenwereld bepalen of er naar jouw boodschap gehandeld wordt. Handel er zelf naar. Dan……ja dan voel jij je gehoord. Door dit te leren, om dit naar jezelf te doen, gaat het leren luisteren naar jouw zoon of dochter ook steeds makkelijker. Je hoort, door hun woorden heen, wat zij jou willen duidelijk maken over wat er in hen omgaat. Zij gaan zich gehoord voelen. Zo gaan zij ook leren om naar zichzelf te luisteren. Te luisteren naar dat wat van binnenuit zich aandient. Ze gaan zichzelf serieus nemen. Ze laten dan niet de buitenwereld bepalen of zij wel of niet gehoord worden. Ze horen zichzelf en handelen daar vervolgens naar. Zelf.

Dit was wat ik vandaag met jou als moeder wilde delen. Ik wens jou een heerlijke dag met jezelf als moeder. Leer, vandaag, te luisteren naar wat je zegt. Denk erover na, om er vervolgens zelf naar te handelen.

Heb een fijne dag.